De Dameswedstrijd.
Als ik mij om 13.00 uur samen met Fernanda meld bij de starter, heb ik al een aardige dag achter de rug. Het lijkt even of de wind ook een pauze heeft genomen. Wat blijkt: een lunchpauze: want de wind is er weer terug in volle omvang. Maar wij beiden zijn er klaar voor. Een onfortuinlijke start voor Fernanda ( 2x 6) en een goede start voor mij (5+4). Het blijft bijzonder dat het ons, golfers, toch niet (altijd) lukt om te doen wat wij ons voornemen te gaan doen. Zijn we toch gespannen? Ervaren wij dan toch druk? Wij kunnen heerlijk in ons tempo de ronde lopen. Na 7 holes heb ik 28 slagen (een gemiddelde van 4) en dan….
Mijn Waterloo komt op 8 en 9: 2x 6. Het is leuk om te zien dat tijdens onze ronde belangstellenden onze escapades volgen, wat dat zijn het soms. Mijn afslag op 9, met een voor mij nauwelijks gebruikte club, gaat ver over de green, in de hindernis: werk aan de winkel voor de referee. Rode lijn, 2 stoklengtes – neem je langste club – , referentiepunt, drop de bal, last van een paal: nogmaals een drop. Ja hoor, ik kan chippen naar de vlag ( slag 3 dus), mis de green, te kort en het leidt tot een score van 6. Mijn eindscore is meer dan 2 slagen beter dan die van Fernanda: geen Play Off dit keer.
Ondanks de wind, vond ik het een fijne golfronde. We checken onze kaarten en nu snel naar het clubhuis: kaarten invoeren. En weer terug: de laatste heren flight speelt op hole 7.
Maria van Ruiten
lid toernooicommissie
De Herenwedstrijd
Eerst als deelnemer en later ook als toeschouwer mocht ik het verloop van het clubkampioenschap aanschouwen. Zo werd op de eerste vrijdag 2 augustus onder het genot van de klanken van het Castle-fest het kaf van het koren gescheiden en bleven 18 deelnemers over om een week later voor het echie met elkaar de finale strijd aan te binden. Terwijl alle nog resterende deelnemers door huisfotograaf Cor op de gevoelige plaat werden vastgelegd, was het wachten op de laatste flights welke de wei in zouden gaan. Bij de start leek het nog slechts te gaan om een strijd tussen Gerrit Kleinveld, Peter van der Drift en Michiel van der Borg, maar de praktijk wees anders uit. Het leidende trio bleek immers andere plannen te hebben. Zo verzuurde bij Peter al bij de start al zijn spieren en kreeg hij ook nog eens te maken met een overdosis aan pech: deze keer alles net niet en dus niet alles net wel. Zijn dagscore van 50 slagen moet wel een off-day zijn geweest en dat zeker als we weten dat hij inmiddels bij de inloop van de dinsdagmorgen “gewoon” weer een rondje van 34 slagen heeft genoteerd. Anders was het gesteld met Michiel die nog redelijk opging met de scores van Gerrit, maar toch een momentje van overmoed ten deel viel door de bal op 5A tweemaal achter elkaar out-of-bounce te slaan. Gerrit bleef echter rustig en geconcentreerd en wist zijn ronde zonder al te veel golfhobbels met een mooie score van 38 slagen af te sluiten. Met een totaalscore van 72 slagen is hij dan ook de terechte clubkampioen 2024 met verrassend op 2 Hans van der Zwet (76 slagen) en op 3 Leo Scholte (78 slagen).
Evenzo bij de dames dus op 1 Maria van Ruiten (80 slagen, op 2 Fernanda van der Drift (82 slagen) en op 3 Ank Scholte (92 slagen).
De golfer.
