Toen ik vanmorgen opstond, ging mijn eerste blik naar de tuin om te kijken of de mollen weer hadden toegeslagen en ja hoor de nodige zandhopen waren weer geproduceerd. Ik liet me echter niet kennen en na het traceren van de ritten (de zogenaamde mollengangen) werden de klemmen voorzichtig weer geplaatst om ze een lesje te leren. S’morgens dus nog een strijd met als doel een mol uit een gat te verwijderen en daarna s’middags aan de bak om tijdens een golftoernooi in no-time een balletje in een gat te krijgen. Om een lang verhaal kort te maken, het is net zo moeilijk om een mol te vangen als een golfbal in de beruchte hole te deponeren. Het is me dan ook inmiddels wel duidelijk: Golf is topsport en om dat op een hoog nivo te kunnen spelen, moet je wel een aantal geneugten van het leven los laten. Niet roken, geen alcohol en op tijd naar bed. Verder wekelijks golflessen en dagelijks vele uren oefenen op de puttinggreen en drivingrange, kortom andere hobby’s zijn uitgesloten en stappen met vrienden is helemaal uit den boze. Het is dus een saai leven als een kluizenaar en daar wordt je toch ook niet vrolijk van. Na lang zoeken heb ik echter uiteindelijk toch een oplossing gevonden: Wordt lid van Golfclub Ter Specke, een clubje no-nonsens pensionado’s waar juist een gezellig samenzijn verre de voorkeur geniet boven een drang om te presteren. Alle gebruikelijke golffaciliteiten zijn aanwezig om het golfspel onder de knie te krijgen, maar vooral de instap is laagdrempelig en je wordt ontvangen in een warm bad. Plots heb je nieuwe vrienden en het gestress over een paar mollen laat je snel achter je. Niets moet en alles mag bij deze golfclub. De aanbieding om gratis een golfcursus te volgen, moet toch iedereen over de streep trekken. Terugkijkend op het toernooi van vanmiddag kan mijn dag dan ook niet meer stuk. Een leuke flight waar het golfen gezien wordt als een gezellig tijdverdrijf en niet als het elkaar bestrijden op leven en dood. Natuurlijk hebben we ons best gedaan, maar nauwelijks getreurd als een par voor de zoveelste keer niet wilde lukken. Ook al werd de longest op nog geen 1,5 meter gemist, het is Rob van der Zwet van harte gegund en dat zeker als ik zie dat hij na afloop de prijs met een big smile in ontvangst neemt. De nazit met de gebruikelijke drankjes en hapjes was overigens weer reuze gezellig en stond weer bol van de nodige anekdotes. Toen kwamen we overigens ook tot de ontdekking dat Theo Groot als een volleerd biljarter tussen de bedrijven door wel drie par’s had geslagen in het rondje golf over 9 holes. Willem Oudshoorn spande echter de kroon door met 37 slagen een score van 21 stablefordpunten te halen. Bij de dames haalde Fernanda van der Drift in zowel aantal slagen (38) als punten (19) de buit binnen. De neary op hole 3 wordt voor de dames zo zachtjes aan een obsessie door deze opnieuw niet te behalen. De volledige uitslag kunt u terug vinden in Egolf4U. In het zicht van de oplevering van de nieuwbouw was dit wellicht wel de laatste keer dat we na 16 jaar golfbestaan bij elkaar waren in de inmiddels verouderde kantine van FC Lisse en zijn dan ook zeer benieuwd of de nieuwe huisvesting ons gaat bevallen. Voor deze geslaagde dag in ieder geval dank aan Maria voor het in het gareel houden van de groep en aan het duo Harry en Yvonne achter de bar en aan Annemieke voor het uitserveren van de hapjes. En nu maar hopen dat bij thuiskomst ook de mollen hebben willen toehappen.
De golfer
