Op 7 april jl. is de ladder, na 6 maanden trouwe dienst, weer opgeborgen in de buggyruimte. Hij werd door maar liefst 28 enthousiaste klimmers beklommen.
Helaas moesten er tijdens de klauterpartij een paar afvallen i.v.m. blessures en ziekte en gooide een, kennelijk acute, vakantie wat roet op de laddersporten. Ook werden wij helaas geconfronteerd met een tragisch overlijden van een van de deelnemers, Irene van Buren.
Ondanks ook de soms wat mindere weeromstandigheden en terreintoestanden is toch ruim 95% van de gepande wedstrijden gespeeld. We speelden weer in gemengde poules van 5 of 6 golfers. Vier wedstrijden per periode van 2 maanden met promotie/degradatie per periode.
Uiteindelijk bleken Dick Faas bij de mannen en Maria van Ruiten bij de vrouwen degenen met de minste hoogtevrees! Hierbij zij vermeld dat Dick niet de enige was, die op de hoogste sport belandde: Fred Teeuwen en Niek van Ginkel vergezelden hem op de hoogste trede, maar moesten door een wat slechter “doelsaldo” alsnog afhaken. Bij de dames werden Marijke Groot en Joke Barens respectievelijk 2e en 3e. De nrs, 1 ontvangen een passende winter/lenteprijs.
1 oktober beginnen we weer van voor af aan. Afhankelijk van het aantal deelnemers zal de commissie bezien of we eventueel met heren en dames apart kunnen spelen. Daarnaast overwegen we de promotie/degradatie uit te breiden naar 2 personen, zodat je nog meer anderen tegen kunt komen.
Geef je dus tzt massaal op. Het voordeel van zo’n ladder is dat het aantal deelnemers ongelimiteerd is! Een lage handicap hoeft geen enkel bezwaar te zijn. We spelen immers met stablefordverrekening. En 4 potjes in 8 weken moet toch lukken? En dat op een volledig vernieuwd en “af” park! Wie wil dat nou niet?
Voor vragen, suggesties of opmerkingen mag je altijd een van de commissieleden benaderen.
Ank Scholte, Maria v Ruiten, Jan Dofferhof, Cor Hulsbos, Willem Oudshoorn en Peter Staats
